تا قیامت که درگوش ما از نبود تو بگویند ...
با هر کلام و ذکاوتی که ببافند فلسفه حیات بی تورا.. .
آخر شب سر به بالش مهرت میخوابیم .
آجر آجر دلمان با گل خاطرات آغوش تو خانه شده .
زیر سایه سقف کوچک مان نشسته ایم.
چه خوش سایه ایست.
چه خوش سایه ایست.
احمقانه است !
ولی دوست دارم مجسم کنم احساست را... ولو خدایت بنامند ...
زمانی که لطافت موسیقی باران را اراده کردی.
اراده کردی ...
حرارت گونه ها را...
ترکیب رنگ چشم ها را...
رقص وشعف برگها را در لمس شهودی باد نامرئی ...
طبع ها را ... طبع هایی که بنویسند . ببافند. مجسم کنند. بیافرینند. تشبیه کنند. بزرگنمایی کنند.
انسانهایی که زبان بیافرینند.
زبانهایی که انسان بیافرینند.
واقعیت هایی که توهم بیافرینند.
توهم هایی که واقع بنمایند.
...
زن را.
پرهای طوطی های بد صدا را .
لکنت زبان دختر بچه ها .
حماقت های عاشقانه را .
عشق های احمقانه را .
احمق های بی عشق را .
عشق های بی حماقت را.
...
آیا دوست داشتن تو احمقانه است ؟