ما ادعاهای بی ستونیم ! لرزان و بی تحمل !
سقفی از سایه ٬ بر سر هیچ مظلومی از نان خورانت نیستیم.
به کارت نیامدیم و نخواهیم آمد.
سربارت بوده ایم و بی منفعت و...
تا کی به رومان نیاوری و تاکی پذیرای مهمانی باشی ، که 70 سال قصد خوردن و خوابیدن دارد.
گاه خجالت میکشیم .
ولی زود از یادمان میرود .
انگار تو از یادمان میبری ؛ که بد نگذرد به این « کم بهرگان از سفره معرفت » !